Fundacja dla WolnościWystartowała 19. edycja naszego społecznego projektu piłkarskiego Etnoliga. Gramy w niedziele od 29 września do 8 grudnia 2019 r.
W turnieju bierze udział 12 drużyn: blisko 200 zawodników i zawodniczek z kilkudziesięciu krajów.
Więcej informacji na www.etnoliga.org oraz www.facebook.com/etnoliga.
Rzecznik Praw Obywatelskich
Prezydent m.st. Warszawy
PZPN Grassroots „Piłka dla Wszystkich”
Projekt realizowany w ramach programu „Aktywny Warszawiak” m.st. Warszawy
W szkockim Glasgow odbyła się pierwsza z serii międzynarodowych konferencji, które organizujemy wspólnie z think tankiem Sport and Citizenship, Fare network oraz federacjami piłkarskimi ze Szkocji, Belgii i Rumunii.
W spotkaniu wzięli udział m.in. Abdul Bostani (założyciel Glasgow Afghan United FC), Naomi Westlands (Amnesty International) i David McArdle (Diversity and Inclusion Manager – Scottish FA). Dzieliliśmy się naszymi doświadczeniami z Etnoligi i pracy w ośrodku dla cudzoziemców, a także poznaliśmy program współpracy pomiędzy Szkocką Federacją Piłkarską, lokalnymi klubami i organizacjami pozarządowymi, które mogą być inspiracją do działań w Polsce.
Konferencja odbyła się na stadionie Hampden Park.
Więcej informacji o konferencji na stronie projektu FIRE.
Nie możemy żyć w izolacji, uwięzieni w sobie. Możemy natomiast nauczyć się bardzo wiele, jeśli rozpoznamy się w inności – bo Inny również kocha i nienawidzi, boi się i bywa odważny, dokładnie tak jak ty i ja, chociaż i on, i ona, i ty, i ja różnimy się kulturowo. I właśnie dlatego możemy się nawzajem od siebie uczyć: jesteśmy inni, chociaż tacy sami.
Augusto Boal
Weronika Brączek
Myśląc o arteterapii utożsamiam się z poglądem, że „wszyscy ludzie są zdolni do ekspresji twórczej, przy czym jej efekt nie jest tak istotny, jak związany z nim proces terapeutyczny”1. Wierzę, że ten proces pomaga ludziom bez względu na wiek, kraj pochodzenia czy wyznanie. Arteterapia pomaga mi lepiej zrozumieć w sposób niewerbalny myśli i odczucia moich podopiecznych. Dla nich jest bezpiecznym narzędziem do wyrażania przeżyć i emocji. Tych związanych z aktualną sytuacją (zamieszkanie w ośrodku dla cudzoziemców), jak również tych związanych z bagażem doświadczeń przywiezionych do Polski. Dzięki pozbawionej oceny ekspresji artystycznej nawiązujemy dialog, który pozytywnie ich wzmocnia i umożliwia przepracowanie trudnych przeżyć.
Jacek Wnuk
Obecność cudzoziemców w przestrzeni polskiego życia społecznego nikogo już chyba nie dziwi. Cudzoziemcy ubiegający się ochronę międzynarodową mieszkają i pracują w sąsiedztwie Polaków, w polskich szkołach pojawiają się dzieci cudzoziemców. Problemy dostrzeżone przez naszą organizację i lokalne koalicje potwierdzają potrzebę w obszarze integracji na poziomie lokalnym, szczególnie w odniesieniu do szkół, ponieważ polski system edukacji nie jest w pełni przygotowany do nauczania dzieci pochodzących z innych kultur. Znikoma jest liczba programów integrujących społeczność szkolną z dziećmi uchodźców.
Główne przeszkody w integracji to niska świadomość społeczna na temat kwestii uchodźstwa, wzajemna nieznajomość kultury, zwyczajów, religii, umiarkowana otwartość na dialog międzykulturowy czy międzyreligijny. Niestety te problemy dotyczą także samych cudzoziemców, którzy nieraz wolą funkcjonować w swojej społeczności bez nawiązywania relacji ze społeczeństwem przyjmującym.
Piotr Bystrianin
Gdy uchodźcy otrzymają decyzje urzędową pozwalającą zostać im w Polsce, mają dwa miesiące na opuszczenie ośrodka, znalezienie mieszkania do wynajęcia i rozpoczęcie samodzielnego życia. Nie jest to dużo czasu. Trzeba pamiętać, że osoby te czekają na tę decyzję średnio około 14 miesięcy (raport NIK z 2015 r.) a większość rodzin, którym pomagamy, czeka zwykle przynajmniej dwa lata.
Okres oczekiwania jest pełen niepewności, napięcia, stresu i wielu innych problemów. Długi czas i statystycznie mała szansa na uzyskanie takiej pozytywnej decyzji oraz sposób organizacji życia w ośrodku – zapewnienie zaspokojenia podstawowych potrzeb bez motywacji do podejmowania prób własnej aktywności i integracji – sprzyja popadaniu przez uchodźców w stan zawieszenia i wyuczonej bezradności. Dlatego gdy otrzymują upragnioną pozytywną decyzję, to zaraz za początkowym zaskoczeniem i radością pojawia się zupełnie nowa niepewność i dezorientacja. Wynika to stąd, że ich dotychczasowe życie było nacechowane tymczasowością i określone świadomością, że w każdej chwili mogą być zmuszeni opuścić Polskę. Natomiast teraz, po takim długotrwałym zawieszeniu, muszą zacząć uczyć się na nowo samodzielnego życia i planować przyszłość. Dodatkowym wyzwaniem jest często zaniedbany stan zdrowia, ponieważ w trakcie oczekiwania na decyzję pomoc medyczna dla uchodźców jest znacznie ograniczona. Planując wsparcie dla tych osób, trzeba pamiętać o tym, w jakim są stanie po długim okresie oczekiwania na decyzję.
Krzysztof Jarymowicz
Na warszawskich boiskach z roku na rok możemy spotkać coraz więcej obcokrajowców, przede wszystkim z Ukrainy. To zrozumiałe – ta grupa dominuje liczebnie na rynku pracy i uczelniach w całej Polsce. Ale w Warszawie widać też inne trendy, np. wzrost popularności kierunków technicznych wśród osób z Afryki czy Azji, niemal wyłącznie mężczyzn, z takich krajów jak Oman, Chiny czy Uzbekistan. Wielokulturowość to już nie tylko wietnamski bar czy Gruzin za kółkiem taksówki. To także hinduskie startupy internetowe, tureccy inżynierowie czy białoruscy designerzy. Młodzi ludzie, którzy przyjeżdżają do Polski studiować lub dorobić w Uberze czy gastronomii, coraz częściej decydują się zostać u nas na dłużej. Otwierają swoje biznesy, zakładają rodziny. Osiedlają się także nowe grupy uchodźców z Rosji, ale też m.in. z Tadżykistanu czy Jemenu. Wszyscy w pewnym momencie zaczynają szukać atrakcyjnych form spędzania wolnego czasu. Dla wielu naturalnym wyborem jest piłka nożna.
Zapraszamy do zapoznania się z pierwszym z cyklu tekstów, w którym przybliżamy wyzwania, jakie stoją przed uchodźcami i organizacjami z nimi pracującymi. Pierwszy artykuł napisał Oleksiy Teliuk – niezwykle doświadczony edukator i koordynator projektów, z którym znamy się od lat. Do napisania analiz zaprosiliśmy też ekspertów i praktyków z innych organizacji. Chcemy poruszać różne aspekty życia migrantów w Polsce, zastanawiać się jak pomagać tym wykluczonym, jakie warunki muszą być do tego spełnione, pokazywać przykłady udanych działań integracyjnych, edukacyjnych, artystycznych. Cykl powstał dzięki dotacji Fundacji im. Stefana Batorego.
Oleksiy Teliuk
Wiele rodzin uchodźców oraz osób poszukujących ochrony międzynarodowej w Polsce poznałem w latach 2011–2016, kiedy dołączyłem do działań międzynarodowego ruchu ATD Czwarty Świat i regularnie uczestniczyłem w zajęciach dla dzieci i młodzieży oraz spotkaniach dorosłych w Ośrodku dla Cudzoziemców w Warszawie. Najpierw jako wolontariusz, potem jako koordynator projektów poznawałem historie wielu rodzin, byłem świadkiem ich ogromnych starań w walce o dostęp do podstawowych praw: w poszukiwaniu pracy i mieszkania, w dbaniu o lepszą edukację oraz opiekę zdrowotną dla swoich dzieci. Te spotkania umacniały we mnie przekonanie, że osoby poszukujące azylu i uchodźcy potrzebują kompleksowego wsparcia opartego na gruntownym zrozumieniu ich sytuacji życiowej, na budowaniu relacji i zaufania.
Chcemy, by Warszawa była miejscem, w którym każdy czuje się dobrze niezależnie od kraju pochodzenia, sytuacji materialnej, płci, orientacji seksualnej czy religii. Chcemy też, by takim miejscem było każde boisko. Dlatego powstała Etnoliga – inicjatywa dla wszystkich warszawiaków, którzy kochają futbol w duchu równości, przyjaźni i fair play.
18. sezon ligi startuje 24 marca na orliku Przy Bażantarni 3 w Warszawie. Jak zawsze zapraszamy drużyny amatorskie złożone z kobiet i mężczyzn (minimum po 3) oraz osób przynajmniej trzech narodowości. Mile widziani są wszyscy niezależnie od poziomu gry. Wiek 16+. System gry: po 7 osób (6 + bramkarz), w tym co najmniej dwie osoby każdej płci. Dodatkowe wydarzenia (prezentacje, konkursy, itp.) oraz punktację fair play ustalimy wspólnie na spotkaniu kapitanów.
Zgłoszenia drużynowe online do 10 marca, indywidualne – bez ograniczeń. Udział jest bezpłatny. Planujemy przyjąć 20 ekip. Więcej na stronie Etnoligi. Zapraszamy!
18. sezon Etnoligi organizuje Fundacja dla Wolności we współpracy z Dzielnicą Ursynów m.st. Warszawy. Projekt jest współfinansowany przez Miasto Stołeczne Warszawa, program “Aktywny Warszawiak – Akcja Rewitalizacja” w ramach Zintegrowanego Programu Rewitalizacji m.st. Warszawy.
Wzrost liczby uchodźców w Europie wiąże się z nowymi wyzwaniami. Nasze doświadczenia, ale też rozmaite badania pokazują, że piłka nożna może bardzo skutecznie wspierać integrację migrantów. Futbol pomaga m.in.:
Mając na uwadze te cele, Fundacja dla Wolności wraz z partnerami z Europy postanowiła zaproponować nowe rozwiązania. Naszym podstawowym celem jest stworzenie MOOC – masowego otwartego kursu online, dzięki któremu kluby i stowarzyszenia sportowe będą miały możliwość przygotowania się do przyjęcia nowych osób z innych krajów. Wiele barier zostało już zidentyfikowanych w naszych poprzednich badaniach (Inspire toolkit) i w badanich innych grup (np. Aspire Training Module); inne wymagają doprecyzowania.
Chcemy przyjrzeć się m.in. poszczególnym kontekstom – w różnych krajach mierzymy się z różnymi wyzwaniami, różna jest liczba przybyszy, stosunek lokalnych społeczności i zaangażowania klubów w działania z zakresu odpowiedzialności społecznej. Przede wszystkim zależy nam by kurs, który będzie zawierał praktyczne wskazówki i rozwiązania dla trenerów i menadżerów do zastosowania w pracy z migrantami, był łatwo dostępny w różnych językach, odpowiadał na konkretne potrzeby i gromadził online społeczność wspierającą się w rozwiązywaniu problemów.
Dodatkowo, FIRE będzie wspierać finansowo i merytorycznie najciekawsze inicjatywy w zakresu integracji cudzoziemców poprzez sport w całej Europie. Projekt potrwa dwa lata.
Konsorcjum tworzą organizacje z 6 krajów:
Zapraszamy na cotygodniowe mecze towarzyskie.
Poniedziałki 20:30-22:00
Hala sportowa DOSiR
ul. Jagiellońska 7
Mile widziane drużyny i pojedyncze osoby, kobiety i mężczyźni.
Międzynarodowe towarzystwo.
Fair play.
Frajda.
Opłata 30 zł na miejscu.
Obowiązuje zmiana obuwia (płaska podeszwa).
